ويژگيهاي اقليمي

در مقياس كلي منطقه همانند ساير بخش هاي استان تهران در فصول سرد سال متاثر از سيستم هاي شمالي و شمال غربي و غربي بويژه جنوب غربي بوده و ريزشهاي جوي آن كه از ماههاي آبان و آذر آغاز و تا اواسط ارديبهشت ماه ادامه دارد، تابعي از فعاليتهاي سيستم هاي فوق مي باشد.

 از نظر ويژگيهاي خرد اقليمي، منطقه از پاره اي جهات داراي مختصات شاخصي است كه به آنها اشاره مي شود :

 میانگین بارندگی سالانه 8/561 0میلی متر می باشد و سالهای 58- 1357 و 76 - 1375  به ترتیب با بارندگی 0/845 و 0/275 میلی متر، مرطوب ترین و خشک ترین سالها می باشد . از مجموع بارندگی سالانه، مقدار 0/377  میلی متر ( 1/67 درصد ) در نیمه اول سال زراعی ( پائیز و زمستان ) و میزان 6/158 میلی متر (2/28 درصد ) در سه ماهه سوم ( بهار ) و بقیه 2/26  میلی متر ( 7/4  درصد ) نیز در فصل تابستان توزیع می گردد .ماههای اسفند و مرداد به ترتیب با میانگین 9/87 میلی متر ( 7/15 درصد بارندگی سالانه ) و 9/7 میلی متر ( 4/1 درصد بارندگی سالانه ) پر بارش ترین و کم بارش ترین ماه در ایستگاه  فوق می باشند  .

حداقل و حد اكثر مطلق دما به ترتيب 0/19-  و 8/31  درجه و ميانگين ساليانه نيز 1/8  درجه سانتيگرادمي‏باشد. ماه مرداد با ميانگين 7/25 درجه سانتيگراد و بهمن با 0/8-  درجه سانتيگراد به ترتيب گرمترين و سردترين ماه سال محسوب مي‏شوند.

ميانگين تعداد روزهاي يخبندان 45 روز مي‏باشد.

ميانگين ساليانه رطوبت نسبي 50  درصد و ميانگين حداكثر وحداقل آن به ترتيب 64  و 39  درصد مي‏باشد.

ميانگين ساعات آفتابي ساليانه در طي دوره آماري برابر با 2851  ساعت به ثبت رسيده است.